De II die infra Octavam S. Joseph ~ Semiduplex

Divinum Officium Divino Afflatu - 1954

04-19-2018

Ad Matutinum

Ante Divinum officium
Incipit
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Ave María, grátia plena; Dóminus tecum: benedícta tu in muliéribus, et benedíctus fructus ventris tui Jesus. Sancta María, Mater Dei, ora pro nobis peccatóribus, nunc et in hora mortis nostræ. Amen.
Credo in Deum, Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ. Et in Jesum Christum, Fílium ejus únicum, Dóminum nostrum: qui concéptus est de Spíritu Sancto, natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto, crucifíxus, mórtuus, et sepúltus: descéndit ad ínferos; tértia die resurréxit a mórtuis; ascéndit ad cælos; sedet ad déxteram Dei Patris omnipoténtis: inde ventúrus est judicáre vivos et mórtuos. Credo in Spíritum Sanctum, sanctam Ecclésiam cathólicam,
Sanctórum communiónem, remissiónem peccatórum, carnis resurrectiónem, vitam ætérnam. Amen.
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adjutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adjuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúja.
Início
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Ave, Maria, Cheia de graça, o Senhor é convosco; bendita sois Vós entre as mulheres, e bendito é o fruto do vosso ventre, Jesus. Santa Maria, Mãe de Deus, rogai por nós, pecadores, agora e na hora da nossa morte. Amém.
Creio em Deus, Pai todo-poderoso, Criador do Céu e da Terra; e em Jesus Cristo, seu único Filho, Nosso Senhor, que foi concebido pelo poder do Espírito Santo; nasceu da Virgem Maria; padeceu sob Pôncio Pilatos, foi crucificado, morto e sepultado; desceu à mansão dos mortos; ressuscitou ao terceiro dia; subiu aos Céus, onde está sentado à direita de DeusPai todo-poderoso, de onde há-de vir a julgar os vivos e os mortos. Creio no Espírito Santo, na santa Igreja Católica; na comunhão dos Santos; na remissão dos pecados; na ressurreição da carne; na vida eterna. Amém.
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Veníte, exsultémus Dómino, jubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem ejus in confessióne, et in psalmis jubilémus ei.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus ejus (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus ejus, et oves páscuæ ejus.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Hódie, si vocem ejus audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus jurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Ant. Laudémus Deum nostrum * In veneratióne beáti Joseph, protectóris nostri, allelúja.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. In worshipful remembrance of our blessed Defender Joseph, * let us praise our God, aleluia.
Ant. In worshipful remembrance of our blessed Defender Joseph, * let us praise our God, aleluia.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. In worshipful remembrance of our blessed Defender Joseph, * let us praise our God, aleluia.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. let us praise our God, aleluia.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. In worshipful remembrance of our blessed Defender Joseph, * let us praise our God, aleluia.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. let us praise our God, aleluia.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. In worshipful remembrance of our blessed Defender Joseph, * let us praise our God, aleluia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. let us praise our God, aleluia.
Ant. In worshipful remembrance of our blessed Defender Joseph, * let us praise our God, aleluia.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Te, Joseph, célebrent ágmina cǽlitum,
Te cuncti résonent christíadum chori,
Qui clarus méritis, junctus est ínclitæ
Casto fœ́dere Vírgini.

Almo cum túmidam gérmine cónjugem
Admírans, dúbio tángeris ánxius,
Afflátu súperi Fláminis Angelus
Concéptum Púerum docet.

Tu natum Dóminum stringis, ad éxteras
Ægýpti prófugum tu séqueris plagas;
Amíssum Sólymis quæris, et ínvenis,
Miscens gáudia flétibus.

Post mortem réliquos sors pia cónsecrat,
Palmámque eméritos glória súscipit:
Tu vivens, Súperis par, frúeris Deo,
Mira sorte beátior.

Nobis, summa Trias, parce precántibus,
Da Joseph méritis sídera scándere:
Ut tandem líceat nos tibi pérpetim
Gratum prómere cánticum.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
Let angels chant thy praise, pure spouse of purest bride,
While Christendom's sweet choirs the gladsome strains repeat,
To tell thy wondrous fame, to raise the pealing hymn,
Wherewith we all thy glory greet.

When doubts and bitter fears thy heavy heart oppressed,
And filled thy righteous soul with sorrow and dismay,
An angel quickly came, the wondrous secret told,
And drove thy anxious griefs away.

Thy arms thy new-born Lord, with tender joy embrace;
Him then to Egypt's land thy watchful care doth bring;
Him in the temple's courts once lost thou dost regain,
And 'mid thy tears dost greet thy King.

Not till death's pangs are o'er do others gain their crown,
But, Joseph, unto thee the blessed lot was given
While life did yet endure, thy God to see and know,
As do the saints above in heaven.

Grant us, great Trinity, for Joseph's holy sake,
In highest bliss and love, above the stars to reign,
That we in joy with him may praise our loving God,
And sing our glad eternal strain.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúja.
Psalmus 61 [1]
61:2 Nonne Deo subjécta erit ánima mea? * ab ipso enim salutáre meum.
61:3 Nam et ipse Deus meus, et salutáris meus: * suscéptor meus, non movébor ámplius.
61:4 Quoúsque irrúitis in hóminem? * interfícitis univérsi vos: tamquam paríeti inclináto et macériæ depúlsæ?
61:5 Verúmtamen prétium meum cogitavérunt repéllere, cucúrri in siti: * ore suo benedicébant, et corde suo maledicébant.
61:6 Verúmtamen Deo subjécta esto, ánima mea: * quóniam ab ipso patiéntia mea.
61:7 Quia ipse Deus meus, et salvátor meus: * adjútor meus, non emigrábo.
61:8 In Deo salutáre meum, et glória mea: * Deus auxílii mei, et spes mea in Deo est.
61:9 Speráte in eo omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra: * Deus adjútor noster in ætérnum.
61:10 Verúmtamen vani fílii hóminum, mendáces fílii hóminum in statéris: * ut decípiant ipsi de vanitáte in idípsum.
61:11 Nolíte speráre in iniquitáte, et rapínas nolíte concupíscere: * divítiæ si áffluant, nolíte cor appónere.
61:12 Semel locútus est Deus, duo hæc audívi, quia potéstas Dei est, et tibi, Dómine, misericórdia: * quia tu reddes unicuíque juxta ópera sua.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. Aleluia.
Salmo 61 [1]
61:1 Porventura a minha alma não há-de estar sujeita a Deus? * Pois vem d’Ele a minha salvação.
61:2 Porquanto Ele é o meu Deus e o meu Salvador: * é minha defesa, não serei jamais abalado.
61:3 Até quando um homem confrontareis? * Todos matais, como a uma parede desnivelada e a um muro abalado?
61:4 Certamente meditaram tirar-me a minha dignidade, sedento corri: * com sua boca me bendiziam e com seu coração me maldiziam.
61:5 Porém, tu, ó alma minha, conserva-te sujeita a Deus: * porque d’Ele é que vem a minha paciência.
61:6 Pois Ele é meu Deus e meu salvador: * é minha defesa, não serei movido.
61:7 Em Deus está a minha salvação e a minha glória: * Deus é o meu socorro e em Deus está a minha esperança.
61:8 Esperai n’Ele todos os constituintes do povo, expandi-Lhe vossos corações: * Deus é o nosso protector eternamente.
61:9 Vãos, porém, são os filhos dos homens, mentirosos os filhos dos homens em balanças: * juntos conspiram enganos por vaidade.
61:10 Não confieis na iniquidade, nem cobiceis rapinas: * se abundardes em riquezas, não queirais pôr nelas vosso coração.
61:11 Deus falou uma vez, estas duas cousas ouvi:que o poder pertence a Deus e a Vós, ó Senhor, a misericórdia: * pois dareis a cada um segundo as suas obras.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 65(1-12) [2]
65:1 Jubiláte Deo, omnis terra, psalmum dícite nómini ejus: * date glóriam laudi ejus.
65:3 Dícite Deo: Quam terribília sunt ópera tua, Dómine! * in multitúdine virtútis tuæ mentiéntur tibi inimíci tui.
65:4 Omnis terra adóret te, et psallat tibi: * psalmum dicat nómini tuo.
65:5 Veníte, et vidéte ópera Dei: * terríbilis in consíliis super fílios hóminum.
65:6 Qui convértit mare in áridam, in flúmine pertransíbunt pede: * ibi lætábimur in ipso.
65:7 Qui dominátur in virtúte sua in ætérnum, óculi ejus super gentes respíciunt: * qui exásperant non exalténtur in semetípsis.
65:8 Benedícite, gentes, Deum nostrum: * et audítam fácite vocem laudis ejus,
65:9 Qui pósuit ánimam meam ad vitam: * et non dedit in commotiónem pedes meos.
65:10 Quóniam probásti nos, Deus: * igne nos examinásti, sicut examinátur argéntum.
65:11 Induxísti nos in láqueum, posuísti tribulatiónes in dorso nostro: * imposuísti hómines super cápita nostra.
65:12 Transívimus per ignem et aquam: * et eduxísti nos in refrigérium.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 65(1-12) [2]
65:1 Aclamai a Deus, habitantes todos da terra, cantai salmos ao seu nome: * tributai-Lhe gloriosos louvores.
65:2 Dizei a Deus:quão terríveis são as vossas obras, ó Senhor! * No vosso imenso poder vossos inimigos Vos dirigem mentiras.
65:3 Toda a terra Vos adore e Vos cante: * que cante salmos ao vosso nome.
65:4 Vinde e vede as obras de Deus: * terrível nos planos sobre os filhos dos homens.
65:5 Ele converteu o mar em terra seca, pelo rio passarão a pé: * ali com Ele nos alegraremos.
65:6 Ele domina pelo seu poder para sempre, os seus olhos contemplam as gentes: * os que o irritam se não exaltem a si mesmos.
65:7 Bendizei, ó gentes, o nosso Deus: * e fazei que se ouça a voz do seu louvor,
65:8 É Ele que tem conservado a minha vida: * e não permitiu que meus pés vacilassem.
65:9 Porquanto nos provastes, ó Deus: * com fogo nos examinastes, como se examina a prata.
65:10 Deixastes-nos cair no laço, carregastes de tribulações as nossas costas: * pusestes homens sobre as nossas cabeças.
65:11 Passámos pelo fogo e pela água: * mas conduzistes-nos a um lugar fresco.
65:12 Entrarei na vossa casa com holocaustos: * pagar-Vos-ei os meus votos, que meus lábios pronunciaram.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 65(13-20) [3]
65:13 Introíbo in domum tuam in holocáustis: * reddam tibi vota mea, quæ distinxérunt lábia mea.
65:14 Et locútum est os meum, * in tribulatióne mea.
65:15 Holocáusta medulláta ófferam tibi cum incénso aríetum: * ófferam tibi boves cum hircis.
65:16 Veníte, audíte, et narrábo, omnes, qui timétis Deum: * quanta fecit ánimæ meæ.
65:17 Ad ipsum ore meo clamávi, * et exaltávi sub lingua mea.
65:18 Iniquitátem si aspéxi in corde meo, * non exáudiet Dóminus.
65:19 Proptérea exaudívit Deus, * et atténdit voci deprecatiónis meæ.
65:20 Benedíctus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, et misericórdiam suam a me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
Salmo 65(13-20) [3]
65:13 Que proferiu a minha boca, * na minha tribulação.
65:14 Oferecer-Vos-ei holocaustos gordos com o fumo dos carneiros: * oferecer-Vos-ei bois com cabritos.
65:15 Vinde, ouvi e narrarei, a todos vós que temeis a Deus: * o que Ele fez à minha alma.
65:16 A Ele com minha boca clamei, * e com minha língua O exaltei.
65:17 Se tivesse visto a iniquidade no meu coração, * o Senhor me não ouviria.
65:18 Por isso me ouviu Deus, * e atendeu à voz da minha súplica.
65:19 Bendito seja Deus, * que não rejeitou a minha oração, nem retirou de mim a sua misericórdia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Aleluia, aleluia, aleluia.
℣. Deus regeneravit nos in spem vivam, allelúja.
℟. Per resurrectiónem Jesu Christi ex mórtuis, allelúja.
℣. God hath begotten us again unto a lively hope, alleluia.
℟. By the resurrection of Jesus Christ from the dead, alleluia.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Exáudi, Dómine Jesu Christe, preces servórum tuórum, et miserére nobis: Qui cum Patre et Spíritu Sancto vivis et regnas in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. O Lord Jesus Christ, graciously hear the prayers of Thy servants, and have mercy upon us, Who livest and reignest with the Father, and the Holy Ghost, ever world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Benedictióne perpétua benedícat nos Pater ætérnus. Amen.

Lectio 1
De Actibus Apostolórum
Act. 24:10-16
10 Respóndit autem Paulus (annuénte sibi prǽside dícere): Ex multis annis te esse iúdicem genti huic sciens, bono ánimo pro me satisfáciam.
11 Potes enim cognóscere quia non plus sunt mihi dies quam duódecim, ex quo ascéndi adoráre in Jerúsalem:
12 Et neque in templo invenérunt me cum áliquo disputántem, aut concúrsum faciéntem turbæ, neque in synagógis, neque in civitáte:
13 Neque probáre possunt tibi de quibus nunc me accúsant.
14 Confíteor autem hoc tibi, quod secúndum sectam quam dicunt hǽresim, sic desérvio Patri et Deo meo, credens ómnibus quæ in lege et prophétis scripta sunt:
15 Spem habens in Deum, quam et hi ipsi exspéctant, resurrectiónem futúram justórum et iniquórum.
16 In hoc et ipse stúdeo sine offendículo consciéntiam habére ad Deum et ad hómines semper.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Virtúte magna reddébant Apóstoli,
* Testimónium resurrectiónis Jesu Christi Dómini nostri, allelúja, allelúja.
℣. Repléti quidem Spíritu Sancto loquebántur cum fidúcia verbum Dei.
℟. Testimónium resurrectiónis Jesu Christi Dómini nostri, allelúja, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Eternal Father bless us with an eternal blessing. Amen.

Leitura 1
Lesson from the Acts of the Apostles
Acts 24:10-16
10 Then Paul answered, (the governor making a sign to him to speak:) Knowing that for many years thou hast been judge over this nation, I will with good courage answer for myself.
11 For thou mayest understand, that there are yet but twelve days, since I went up to adore in Jerusalem:
12 And neither in the temple did they find me disputing with any man, or causing any concourse of the people, neither in the synagogues, nor in the city:
13 Neither can they prove unto thee the things whereof they now accuse me.
14 But this I confess to thee, that according to the way, which they call a heresy, so do I serve the Father and my God, believing all things which are written in the law and the prophets:
15 Having hope in God, which these also themselves look for, that there shall be a resurrection of the just and unjust.
16 And herein do I endeavour to have always a conscience without offence toward God, and towards men.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. With great power gave the Apostles
* Witness of the Resurrection of our Lord Jesus Christ, alleluia, alleluia.
℣. They were all filled with the Holy Ghost, and they spoke the Word of God with boldness.
℟. Witness of the Resurrection of our Lord Jesus Christ, alleluia, alleluia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Unigénitus Dei Fílius nos benedícere et adjuváre dignétur. Amen.

Lectio 2
Act. 24:17-21
17 Post annos autem plures eleemósynas factúrus in gentem meam, veni, et oblatiónes, et vota,
18 In quibus invenérunt me purificátum in templo: non cum turba, neque cum tumúltu.
19 Quidam autem ex Asia Judǽi, quos oportébat apud te præsto esse, et accusáre si quid habérent advérsum me:
20 Aut hi ipsi dicant si quid invenérunt in me iniquitátis cum stem in concílio,
21 Nisi de una hac solúmmodo voce qua clamávi inter eos stans: Quóniam de resurrectióne mortuórum ego iúdicor hódie a vobis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. De ore prudéntis procédit mel, allelúja: dulcédo mellis est sub língua ejus, allelúja:
* Favus distíllans lábia ejus, allelúja, allelúja.
℣. Sapiéntia requiéscit in corde ejus, et prudéntia in sermóne oris illíus.
℟. Favus distíllans lábia ejus, allelúja, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Son, the Sole-begotten, mercifully bless and keep us. Amen.

Leitura 2
Acts 24:17-21
17 Now after many years, I came to bring alms to my nation, and offerings, and vows.
18 In which I was found purified in the temple: neither with multitude, nor with tumult.
19 But certain Jews of Asia, who ought to be present before thee, and to accuse, if they had any thing against me:
20 Or let these men themselves say, if they found in me any iniquity, when standing before the council,
21 Except it be for this one voice only that I cried, standing among them, Concerning the resurrection of the dead am I judged this day by you.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. From the mouth of the wise doth proceed honey, alleluia: the sweetness of honey is under his tongue, alleluia.
* His lips drop as the honey-comb, alleluia, alleluia.
℣. Wisdom doth abide in his heart, and out of his mouth cometh understanding.
℟. His lips drop as the honey-comb, alleluia, alleluia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Spíritus Sancti grátia illúminet sensus et corda nostra. Amen.

Lectio 3
Act. 24:22-27
22 Dístulit autem illos Felix, certíssime sciens de via hac, dicens: Cum tribúnus Lýsias descénderit, áudiam vos.
23 Jussítque centurióni custodíre eum, et habére réquiem, nec quemquam de suis prohibére ministráre ei.
24 Post áliquot autem dies véniens Felix cum Drusílla uxóre sua, quæ erat Judǽa, vocávit Paulum, et audívit ab eo fidem quæ est in Christum Jesum.
25 Disputánte autem illo de justítia, et castitáte, et de judício futúro, tremefáctus Felix, respóndit: Quod nunc áttinet, vade: témpore autem opportúno accérsam te:
26 Simul et sperans quod pecúnia ei darétur a Paulo, propter quod et frequénter accérsens eum, loquebátur cum eo.
27 Biénnio autem expléto, accépit successórem Felix Pórtium Festum. Volens autem grátiam præstáre Judǽis Felix, relíquit Paulum vinctum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce vicit leo de tribu Juda, radix David, aperíre librum, et sólvere septem signácula ejus:
* Allelúja, allelúja, allelúja.
℣. Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere virtútem, et divinitátem, et sapiéntiam, et fortitúdinem, et honórem, et glóriam, et benedictiónem.
℟. Allelúja, allelúja, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Allelúja, allelúja, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the grace of the Holy Spirit enlighten all our hearts and minds. Amen.

Leitura 3
Acts 24:22-27
22 And Felix put them off, having most certain knowledge of this way, saying: When Lysias the tribune shall come down, I will hear you.
23 And he commanded a centurion to keep him, and that he should be easy, and that he should not prohibit any of his friends to minister unto him.
24 And after some days, Felix, coming with Drusilla his wife, who was a Jew, sent for Paul, and heard of him the faith, that is in Christ Jesus.
25 And as he treated of justice, and chastity, and of the judgment to come, Felix being terrified, answered: For this time, go thy way: but when I have a convenient time, I will send for thee.
26 Hoping also withal, that money should be given him by Paul; for which cause also oftentimes sending for him, he spoke with him.
27 But when two years were ended, Felix had for successor Portius Festus. And Felix being willing to show the Jews a pleasure, left Paul bound.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Behold, the Lion of the tribe of Judah, the Root of David, hath prevailed to open the Book, and to loose the seven seals thereof.
* Alleluia, alleluia, alleluia.
℣. Worthy is the Lamb That was slain to receive power, and riches, in wisdom, and strength, and honour, and glory, and blessing.
℟. Alleluia, alleluia, alleluia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Alleluia, alleluia, alleluia.
Nocturn II.
Ant. Allelúja.
Psalmus 67(2-11) [4]
67:2 Exsúrgat Deus, et dissipéntur inimíci ejus, * et fúgiant qui odérunt eum, a fácie ejus.
67:3 Sicut déficit fumus, defíciant: * sicut fluit cera a fácie ignis, sic péreant peccatóres a fácie Dei.
67:4 Et justi epuléntur, et exsúltent in conspéctu Dei: * et delecténtur in lætítia.
67:5 Cantáte Deo, psalmum dícite nómini ejus: * iter fácite ei, qui ascéndit super occásum: (fit reverentia) Dóminus nomen illi.
67:5 Exsultáte in conspéctu ejus: * turbabúntur a fácie ejus, patris orphanórum et júdicis viduárum.
67:6 Deus in loco sancto suo: * Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo:
67:7 Qui edúcit vinctos in fortitúdine, * simíliter eos qui exásperant, qui hábitant in sepúlcris.
67:8 Deus, cum egrederéris in conspéctu pópuli tui, * cum pertransíres in desérto:
67:9 Terra mota est, étenim cæli distillavérunt a fácie Dei Sínai, * a fácie Dei Israël.
67:10 Plúviam voluntáriam segregábis, Deus, hereditáti tuæ: * et infirmáta est, tu vero perfecísti eam.
67:11 Animália tua habitábunt in ea: * parásti in dulcédine tua páuperi, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn II.
Ant. Aleluia.
Salmo 67(2-11) [4]
67:2 Se desvaneçam assim como se desvanece o fumo: * assim como se derrete a cera diante do fogo, assim pereçam os pecadores ante Deus.
67:3 Os justos, porém, banqueteiem-se e regozijem-se na presença de Deus: * e com alegria se alegrem.
67:4 Cantai a Deus, cantai salmos ao seu nome: * abri o caminho Àquele que sobe para o ocidente: (inclinar a cabeça) O Senhor é o seu nome.
67:5 Regozijai-vos diante d’Ele: * perturbar-se-ão diante d’Ele, Ele é o pai dos órfãos e o juiz das viúvas.
67:6 Deus está no seu lugar santo: * é Deus que faz habitar na casa os solitários:
67:7 Que põe em liberdade os cativos com seu poder, * mesmo aqueles que o irritam, os quais moram nos sepulcros.
67:8 Ó Deus, quando saíeis à frente de vosso povo, * quando atravessáveis o deserto:
67:9 A terra tremeu e os céus destilaram, ante a face do Deus do Sinai, * diante do Deus de Israel.
67:10 Ó Deus, reservastes uma chuva abundante para a vossa herança: * e, quando ela enfraqueceu, Vós a aperfeiçoastes.
67:11 Nela morarão as vossas criaturas: * na vossa doçura, ó Deus, provestes o pobre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 67(12-24) [5]
67:12 Dóminus dabit verbum evangelizántibus, * virtúte multa.
67:13 Rex virtútum dilécti dilécti: * et speciéi domus divídere spólia.
67:14 Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * et posterióra dorsi ejus in pallóre auri.
67:15 Dum discérnit cæléstis reges super eam, nive dealbabúntur in Selmon: * mons Dei, mons pinguis.
67:16 Mons coagulátus, mons pinguis: * ut quid suspicámini montes coagulátos?
67:17 Mons, in quo beneplácitum est Deo habitáre in eo: * étenim Dóminus habitábit in finem.
67:18 Currus Dei decem míllibus múltiplex, míllia lætántium: * Dóminus in eis in Sina in sancto.
67:19 Ascendísti in altum, cepísti captivitátem: * accepísti dona in homínibus.
67:19 Étenim non credéntes, * inhabitáre Dóminum Deum.
67:20 Benedíctus Dóminus die quotídie: * prósperum iter fáciet nobis Deus salutárium nostrórum.
67:21 Deus noster, Deus salvos faciéndi: * et Dómini Dómini éxitus mortis.
67:22 Verúmtamen Deus confrínget cápita inimicórum suórum: * vérticem capílli perambulántium in delíctis suis.
67:23 Dixit Dóminus: Ex Basan convértam, * convértam in profúndum maris:
67:24 Ut intingátur pes tuus in sánguine: * lingua canum tuórum ex inimícis, ab ipso.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 67(12-24) [5]
67:12 O Senhor dará a palavra aos que anunciam a boa nova, * com grande coragem.
67:13 Rei dos exércitos será do amado, do amado: * e a formosura da casa repartirá os despojos.
67:14 Se dormirdes entre vossos despojos, sereis como as penas prateadas da pomba, * e o brilho flavo do ouro na extremidade do seu dorso.
67:15 Enquanto o Altíssimo dispersa os reis sobre a terra, ficarão brancos com neve em Selmon: * o monte de Deus é monte farto.
67:16 Monte escarpado, monte fecundo: * porém, porque pensais em outros montes escarpados?
67:17 Um monte em que aprouve a Deus morar: * de facto, lá o Senhor habitará perpetuamente.
67:18 O carro de Deus é assistido por dez milhares, milhares alegram-se: * o Senhor está entre eles em Sinai, no seu santuário.
67:19 Subistes ao alto, cativos levastes convosco: * pelos homens recebestes dons.
67:20 Mesmo pelos descrentes, * habitava o Senhor Deus.
67:21 Bendito seja o Senhor quotidianamente: * o Deus da nossa salvação fazer-nos-á a jornada próspera.
67:22 Nosso Deus é o Deus que salva: * e ao Senhor, ao Senhor pertence livrar da morte.
67:23 Contudo, Deus quebrará as cabeças dos seus inimigos: * a moleira cabeluda dos que passeiam nos seus pecados.
67:24 O Senhor disse:de Basã os farei volver, * do fundo do mar volver os farei:
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 67(25-36) [6]
67:25 Vidérunt ingréssus tuos, Deus: * ingréssus Dei mei: regis mei qui est in sancto.
67:26 Prævenérunt príncipes conjúncti psalléntibus: * in médio juvenculárum tympanistriárum.
67:27 In ecclésiis benedícite Deo Dómino, * de fóntibus Israël.
67:28 Ibi Bénjamin adolescéntulus: * in mentis excéssu.
67:28 Príncipes Juda, duces eórum: * príncipes Zábulon, príncipes Néphtali.
67:29 Manda, Deus, virtúti tuæ: * confírma hoc, Deus, quod operátus es in nobis.
67:30 A templo tuo in Jerúsalem, * tibi ófferent reges múnera.
67:31 Íncrepa feras arúndinis, congregátio taurórum in vaccis populórum: * ut exclúdant eos, qui probáti sunt argénto.
67:32 Díssipa gentes, quæ bella volunt: vénient legáti ex Ægýpto: * Æthiópia prævéniet manus ejus Deo.
67:33 Regna terræ, cantáte Deo: * psállite Dómino.
67:34 Psállite Deo, qui ascéndit super cælum cæli, * ad Oriéntem.
67:35 Ecce dabit voci suæ vocem virtútis, date glóriam Deo super Israël, * magnificéntia ejus, et virtus ejus in núbibus.
67:36 Mirábilis Deus in sanctis suis, Deus Israël ipse dabit virtútem, et fortitúdinem plebi suæ, * benedíctus Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
Salmo 67(25-36) [6]
67:25 Para que o teu pé seja mergulhado no sangue: * de teus inimigos e também a língua de teus cães.
67:26 Eles viram a vossas procissões, ó Deus: * as procissões do meu Deus:do meu rei, que está no santuário.
67:27 Adiante foram os príncipes, juntamente com os cantores: * no meio das donzelas que tocavam timbales.
67:28 Nas igrejas bendizei o Senhor Deus, * vós da estirpe de Israel.
67:29 Ali estava o jovem Benjamim: * em êxtase mental.
67:30 Os príncipes de Judá, seus comandantes: * os príncipes de Zabulon, os príncipes de Neftali.
67:31 Ó Deus, mostrai o vosso poder: * confirmai, ó Deus, aquilo que fizestes entre nós.
67:32 Desde o vosso templo em Jerusalém, * os reis oferecer-Vos-ão dons.
67:33 Reprimi essas feras dos canaviais, esses povos congregados como touros entre vacas: * para lançar fora os que foram provados como a prata.
67:34 Dissipai as gentes que querem guerras:virão embaixadores do Egipto: * a Etiópia adiantar-se-á a estender as mãos para Deus.
67:35 Reinos da terra, cantai a Deus: * salmodiai ao Senhor.
67:36 Salmodiai a Deus, que se eleva sobre todos os céus, * para Oriente.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Aleluia, aleluia, aleluia.
℣. Deus suscitávit Christum a mórtuis, allelúja.
℟. Ut fides nostra et spes esset in Deo, allelúja.
℣. God raised up Christ from the dead, alleluia.
℟. That your faith and hope might be in God, alleluia.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. Ipsíus píetas et misericórdia nos ádjuvet, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat in sǽcula sæculórum. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May His loving-kindness and mercy help us, Who liveth and reigneth with the Father, and the Holy Ghost, world without end. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Deus Pater omnípotens sit nobis propítius et clemens. Amen.

Lectio 4
Sermo sancti Bernardíni Senénsis
Sermo de S. Joseph
Cum inter Maríam et Joseph fúerit veríssimum matrimónium per divínam inspiratiónem contráctum, et in matrimónio fiat únio animórum in tantum quod una dicúntur persóna sponsus et sponsa, ut possit dici únitas quasi summa; quómodo cogitáre potest mens discréta quod Spíritus Sanctus tanta unióne uníret menti tantæ Vírginis áliquam ánimam, nisi ei virtútum operatióne simíllimam? Unde credo, istum virum sanctum Joseph fuísse mundíssimum in virginitáte, profundíssimum in humilitáte, ardentíssimum in Dei amóre et caritáte, altíssimum in contemplatióne. Et quia nóverat Virgo istum sibi a Spíritu Sancto datum in sponsum, et in suæ virginitátis fidum custódem, et ad participándum secum in caritátis amóre et obsequiósa sollicitúdine erga diviníssimam Prolem Dei; ídeo credo, quod totíus cordis afféctu hunc, sanctum Joseph, sinceríssime diligébat.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Dedísti mihi protectiónem salútis tuæ, et déxtera tua suscépit me:
* Protéctor meus, et cornu salútis meæ, et suscéptor meus, allelúja.
℣. Ego protéctor tuus sum, et merces tua magna nimis.
℟. Protéctor meus, et cornu salútis meæ, et suscéptor meus, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May God the Father Omnipotent, be to us merciful and clement. Amen.

Leitura 4
From a Sermon by St. Bernardine of Siena
Sermo de S. Joseph
The marriage between Mary and Joseph was a real marriage, for it was contracted under divine inspiration. Now in marriage there is so close a union of souls that the bridegroom and the bride are said to be one person, for which reason marriage is like unto the very perfection of unity. Hence how can any discerning mind think that the Holy Spirit would unite, in a union of this intimacy, a mind such as the Virgin's, with the soul of a man who had not within him the operation of a godliness like unto hers? Wherefore I believe that this Joseph was holy, the chastest of men and a virgin, completely humble, burning with a passion of charity towards God, and full of the highest graces of contemplation. And since the Virgin knew that he was given her by the Holy Spirit to be her spouse, and the faithful guardian of her virginity, and to share besides in devoted love and affectionate care towards that One who was in the divinest fashion the very offspring of God; therefore I believe that she sincerely loved Saint Joseph with all the affection of her heart.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Thou hast given me the shield of thy salvation, and thy right hand hath holden me up.
* My buckler, and the horn of my salvation, and my refuge. Alleluia.
℣. I am thy shield and thy exceeding great reward.
℟. My buckler, and the horn of my salvation, and my refuge. Alleluia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Christus perpétuæ det nobis gáudia vitæ. Amen.

Lectio 5
Hábuit Joseph erga Christum ardentíssimam caritátem. Quis déneget, óbsecro, quod ipsi tenénti Christum in brácchiis aut confabulánti cum ipso, Christus, sive infans sive adúltus, ingéreret et imprímeret ineffábiles sensus atque jucunditátes de semetípso, et hoc cooperánte extérius grátia Christi cum filiáli aspéctu, affátu atque compléxu? O quanta dúlcia óscula ab ipso recépit! o quanta dulcédine audiébat balbutiéntem Párvulum se patrem vocáre, et quanta suavitáte sentiébat se dúlciter amplexári! Consídera étiam, cum quanta compassióne in itinéribus, quæ fecérunt, párvulum Jesum ex labóre lassum, cum grandiúsculus esset, in suo grémio requiéscere faciébat: quia omni amóre transformatívo ferebátur in eum, ut in dulcíssimum Fílium sibi in cónjuge sua Vírgine per Spíritum Sanctum datum.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Státuet fílios suos sub tégmine illíus, et sub ramis ejus morábitur: protegétur sub tégmine illíus a fervóre:
* Et in glória ejus requiéscet, allelúja.
℣. Speráte in eo, omnis congregátio pópuli, effúndite coram illo corda vestra.
℟. Et in glória ejus requiéscet, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May Christ to all His people give, for ever in His sight to live. Amen.

Leitura 5
Now Joseph was most ardent in his love for Christ. For who, pray, would deny that Christ, whether as a child or as a grown man, would most deeply inspire ineffable affection, and the peculiar joys which he alone could give? And what would be the effect on one who held him in his arms, and conversed at will with him? And besides all this, who can reckon the bliss of receiving from the Christ Child those gazes of filial love? or his words spoken as a devoted son? or the giving of his trustful embraces? O how sweet were the kisses that Joseph received from him! O how sweet to hear little One lisp the name of father, and how delightful to feel his gentle carresses! Think again how often (when the little Jesus was growing bigger, and was wearied with much walking on the journeys which they made) Joseph must have been filled with compassion, and so carried him at rest in his bosom. For Joseph bore towards Jesus all the fulness of an adoptive love, as to a most dear son, given to him by the Holy Ghost in his Virgin bride.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. He shall set his children under her shelter, and shall lodge under her branches by her shall he be covered from heat,
* And in her glory shall he dwell. Alleluia.
℣. Trust in Him, ye congregation of the people, pour out your heart before Him.
℟. And in her glory shall he dwell. Alleluia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ignem sui amóris accéndat Deus in córdibus nostris. Amen.

Lectio 6
Ideo prudentíssima Mater, quæ expérta fúerat ejus afféctum, ad Fílium suum Jesum in templo reinvéntum ait: Fili, quid fecísti nobis sic? Ecce pater tuus et ego doléntes quærebámus te. Ad hujus verbi intelléctum notándum est, quod duo sapórum génera cóntinet in se Christus, dulcóris et dolóris; et quia sanctíssimus Joseph horum duórum gústuum mirabíliter párticeps fuit, ídeo beáta Virgo vocat eum singuláriter patrem Christi. Hic solum légitur Vírginem Joseph appellásse patrem Jesu: quia sensus dolóris, quem hábuit de Jesu pérdito, verum in eo monstrávit patris afféctum. Si enim secúndum humánas leges divínitus approbátas potest extráneus áliquem adoptáre in fílium, multo magis Dei Fílius datus ipsi Joseph in sua sanctíssima Sponsa sub virginális matrimónii admirábili sacraménto, debet ejus fílius appellári; et étiam credi quod in eo fúerit gustus paternális amóris atque dolóris respéctu dilécti Jesu.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Si consístant advérsum me castra, non timébit cor meum:
* Si exsúrgat advérsum me prǽlium, in hoc ego sperábo, allelúja.
℣. In te cantátio mea semper, quóniam tu adjútor fortis.
℟. Si exsúrgat advérsum me prǽlium, in hoc ego sperábo, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Si exsúrgat advérsum me prǽlium, in hoc ego sperábo, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Spirit's fire Divine in our hearts enkindled shine. Amen.

Leitura 6
Hence it was that a most prudent Mother, who knew the devotion of Joseph to Jesus, said to her Son, when she found him in the temple: Son, why hast thou thus dealt with us? behold, thy father and I have sought thee sorrowing. In order to understand this, we must note that Christ hath within himself, as it were, two savours, sweetness and bitterness. And since the most holy Joseph was in a wonderful manner (as we shall see) a partaker of these two savours, therefore the Blessed Virgin doth bestow upon him in a special sense the title of Father of Christ. This is the only place where we read that she did call Saint Joseph the father of Jesus, doubtless because the bitterness of sorrow which he felt at the loss of Jesus showed the fatherly affection which he bore him. For if according to human laws, which are approved by God, a man can adopt as his son the child of another family, how much more truly ought the Son of God to be called the Son of Joseph. For he was given to this Joseph by his most holy Spouse, in the wonderful mystery of a virginal marriage. And so it is also to be believed that in Joseph there were the two savours of Jesus, sweetness and bitterness, which were manifested as the sweetness of paternal love, and the bitterness of his compassion, towards his beloved Jesus.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Though an host should encamp against me, my heart shall not fear.
* Though war should rise against me, in this will I be confident. Alleluia.
℣. My praise shall be continually of thee, for Thou art my strong refuge.
℟.* Though war should rise against me, in this will I be confident. Alleluia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Though war should rise against me, in this will I be confident. Alleluia.
Nocturn III.
Ant. Allelúja.
Psalmus 68(2-13) [7]
68:2 Salvum me fac, Deus: * quóniam intravérunt aquæ usque ad ánimam meam.
68:3 Infíxus sum in limo profúndi: * et non est substántia.
68:3 Veni in altitúdinem maris: * et tempéstas demérsit me.
68:4 Laborávi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ: * defecérunt óculi mei, dum spero in Deum meum.
68:5 Multiplicáti sunt super capíllos cápitis mei, * qui odérunt me gratis.
68:5 Confortáti sunt qui persecúti sunt me inimíci mei injúste: * quæ non rápui, tunc exsolvébam.
68:6 Deus, tu scis insipiéntiam meam: * et delícta mea a te non sunt abscóndita.
68:7 Non erubéscant in me qui exspéctant te, Dómine, * Dómine virtútum.
68:7 Non confundántur super me * qui quǽrunt te, Deus Israël.
68:8 Quóniam propter te sustínui oppróbrium: * opéruit confúsio fáciem meam.
68:9 Extráneus factus sum frátribus meis, * et peregrínus fíliis matris meæ.
68:10 Quóniam zelus domus tuæ comédit me: * et oppróbria exprobrántium tibi cecidérunt super me.
68:11 Et opérui in jejúnio ánimam meam: * et factum est in oppróbrium mihi.
68:12 Et pósui vestiméntum meum cilícium: * et factus sum illis in parábolam.
68:13 Advérsum me loquebántur, qui sedébant in porta: * et in me psallébant qui bibébant vinum.
68:13 Ego vero oratiónem meam ad te, Dómine: * tempus benepláciti, Deus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Nocturn III.
Ant. Aleluia.
Salmo 68(2-13) [7]
68:2 Estou atolado num profundo lodo: * e não há nele firmeza.
68:3 Cheguei ao alto mar: * e a tempestade me afundou.
68:4 Cansei-me clamando, a minha garganta enrouqueceu-se: * os meus olhos desfaleceram à espera do meu Deus.
68:5 Multiplicaram-se mais que os cabelos da minha cabeça, * aqueles que sem razão me aborrecem.
68:6 Tornaram-se fortes os inimigos que injustamente me perseguem: * paguei então o que não tinha roubado.
68:7 Ó Deus, Vós conheceis a minha insipiência: * e os meus delitos Vos não são ocultos.
68:8 Não sejam envergonhados por minha causa os que esperam em Vós, Senhor, * ó Senhor dos exércitos.
68:9 Não sejam confundidos a meu respeito * aqueles que Vos buscam, ó Deus de Israel.
68:10 Porque por vossa causa sofri afronta: * foi coberto de confusão o meu rosto.
68:11 Tornei-me um estranho para meus irmãos, * e um estrangeiro para os filhos de minha mãe.
68:12 Porque o zelo de vossa casa me devorou: * e as ofensas dos que Vos insultavam recaíram sobre mim.
68:13 Mortifiquei pelo jejum a minha alma: * e tornou-se em vergonha para mim.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 68(14-29) [8]
68:14 In multitúdine misericórdiæ tuæ exáudi me, * in veritáte salútis tuæ:
68:15 Éripe me de luto, ut non infígar: * líbera me ab iis, qui odérunt me, et de profúndis aquárum.
68:16 Non me demérgat tempéstas aquæ, neque absórbeat me profúndum: * neque úrgeat super me púteus os suum.
68:17 Exáudi me, Dómine, quóniam benígna est misericórdia tua: * secúndum multitúdinem miseratiónum tuárum réspice in me.
68:18 Et ne avértas fáciem tuam a púero tuo: * quóniam tríbulor, velóciter exáudi me.
68:19 Inténde ánimæ meæ, et líbera eam: * propter inimícos meos éripe me.
68:20 Tu scis impropérium meum, et confusiónem meam, * et reveréntiam meam.
68:21 In conspéctu tuo sunt omnes qui tríbulant me: * impropérium exspectávit cor meum, et misériam.
68:21 Et sustínui qui simul contristarétur, et non fuit: * et qui consolarétur, et non invéni.
68:22 Et dedérunt in escam meam fel: * et in siti mea potavérunt me acéto.
68:23 Fiat mensa eórum coram ipsis in láqueum, * et in retributiónes, et in scándalum.
68:24 Obscuréntur óculi eórum ne vídeant: * et dorsum eórum semper incúrva.
68:25 Effúnde super eos iram tuam: * et furor iræ tuæ comprehéndat eos.
68:26 Fiat habitátio eórum desérta: * et in tabernáculis eórum non sit qui inhábitet.
68:27 Quóniam quem tu percussísti, persecúti sunt: * et super dolórem vúlnerum meórum addidérunt.
68:28 Appóne iniquitátem super iniquitátem eórum: * et non intrent in justítiam tuam.
68:29 Deleántur de libro vivéntium: * et cum justis non scribántur.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 68(14-29) [8]
68:14 Fiz do cilício a minha vestimenta: * e passei a ser uma parábola para eles.
68:15 Falavam contra mim os que se sentavam ao portão: * e sobre mim cantavam os que bebiam vinho.
68:16 Porém eu, ó Senhor, dirigia-Vos a minha oração: * eis o tempo favorável, ó Deus.
68:17 Ouvi-me segundo a multidão de vossa misericórdia, * segundo a verdade de vossa salvação:
68:18 Tirai-me do lodo, para que não fique afogado: * livrai-me daqueles que me odeiam e das profundas águas.
68:19 Não me afogue a tempestade de água, nem me absorva o mar profundo: * nem sobre mim se feche a boca do abysmo.
68:20 Ouvi-me, ó Senhor, porque é benigna a vossa misericórdia: * olhai para mim segundo a multidão de vossas misericórdias.
68:21 Não aparteis de vosso servo vosso rosto: * ouvi-me prontamente, porque estou angustiado.
68:22 Atendei à minha alma e livrai-a: * salvai-me por causa dos meus inimigos.
68:23 Vós conheceis a minha desgraça e a minha confusão, * e a minha vergonha.
68:24 À vossa vista estão todos os que me atribulam: * o meu coração espera desgraças e misérias.
68:25 Esperei que alguém se condoesse de mim e não houve ninguém: * esperei que alguém me consolasse e não achei.
68:26 Por comida me deram veneno: * e na minha sede vinagre me apresentaram.
68:27 Que sua mesa ante eles se torne um embuste, * uma recompensa e uma pedra no caminho.
68:28 Obscureçam-se os seus olhos para que não vejam: * e o seu dorsal fique sempre curvo.
68:29 Derramai sobre eles a vossa indignação: * e deixai que a vossa ira os alcance.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Psalmus 68(30-37) [9]
68:30 Ego sum pauper et dolens: * salus tua, Deus, suscépit me.
68:31 Laudábo nomen Dei cum cántico: * et magnificábo eum in laude:
68:32 Et placébit Deo super vítulum novéllum: * córnua producéntem et úngulas.
68:33 Vídeant páuperes et læténtur: * quǽrite Deum, et vivet ánima vestra.
68:34 Quóniam exaudívit páuperes Dóminus: * et vinctos suos non despéxit.
68:35 Laudent illum cæli et terra, * mare et ómnia reptília in eis.
68:36 Quóniam Deus salvam fáciet Sion: * et ædificabúntur civitátes Juda.
68:36 Et inhabitábunt ibi, * et hereditáte acquírent eam.
68:37 Et semen servórum ejus possidébit eam: * et qui díligunt nomen ejus, habitábunt in ea.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúja, allelúja, allelúja.
Salmo 68(30-37) [9]
68:30 Deserta fique a sua morada: * e não haja quem habite em suas tendas.
68:31 Porquanto perseguiram aquele que Vós feristes: * e agravaram a dor das minhas chagas.
68:32 Somai-lhes iniquidade sobre iniquidade: * e não cheguem a entrar na vossa justiça.
68:33 Sejam riscados do livro dos viventes: * e não sejam inscritos com os justos.
68:34 Eu sou pobre e cheio de dores: * vossa salvação, ó Deus, me acolheu.
68:35 Glorificarei o nome de Deus com cânticos: * e engrandecê-l’O-ei com louvores:
68:36 Isto agradará a Deus mais do que o tenro novilho: * nascendo as pontas e as unhas.
68:37 Vejam os pobres e alegrem-se: * buscai a Deus e a vossa alma viverá.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amém.
Ant. Aleluia, aleluia, aleluia.
℣. Deus et Dóminum suscitávit, allelúja.
℟. Et nos suscitábit per virtútem suam, allelúja.
℣. God has raised up the Lord, alleluia.
℟. And he will raise us up by his power, alleluia.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.

Lectio 7
Léctio sancti Evangélii secúndum Lucam
Luc 3:21-23
In illo témpore: Factum est autem cum baptizarétur omnis pópulus, et Jesu baptizáto et oránte, apértum est cælum. Et réliqua.

De Homilía sancti Augustíni Epíscopi
Liber 2 de Consensu Evang.
Neque proptérea non erat appellándus Joseph pater Christi, quia non eum concumbéndo genúerat; quandóquidem pater esset étiam ejus, quem non ex sua cónjuge procreátum aliúnde adoptásset. Putabátur quidem Christus étiam áliter fílius Joseph, tamquam ex ejus omníno carne progénitus; sed ab eis hoc putabátur, quos Maríæ latébat virgínitas: nam Lucas ait: Et ipse Jesus erat incípiens quasi annórum trigínta, ut putabátur, fílius Joseph. Qui tamen Lucas non ejus paréntem solam Maríam, sed ambos paréntes ejus appelláre mínime dubitávit, ubi ait: Puer autem crescébat et confortabátur plenus sapiéntia, et grátia Dei erat in illo; et ibant paréntes ejus per omnes annos in Jerúsalem, in die solémni Paschæ.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Joseph, fili David, noli timére accípere Maríam cónjugem tuam; quod enim in ea natum est, de Spíritu Sancto est: páriet autem fílium,
* Et vocábis nomen ejus Jesum, allelúja.
℣. Ipse enim salvum fáciet pópulum suum a peccátis eórum.
℟. Et vocábis nomen ejus Jesum, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May the Gospel's holy lection be our safety and protection. Amen.

Leitura 7
From the Holy Gospel according to Luke
Luke 3:21-23
At that time: When all the people were baptized, it came to pass, that Jesus also being baptized and praying, the heaven was opened. And so on, and that which followeth.

A Homily by St. Augustine the Bishop
Liber 2 de Consensu Evang.
Joseph cannot be denied the name of father of Christ, merely because he did not beget him by coition. For he would have been called the father of any child whom he adopted, even if the child were not the issue of his wife, but from another family. It is true that Christ was supposed to be the son of Joseph in another sense; namely, in that of having been actually begotten by Joseph according to the flesh. But this supposition was made only by those from whom Mary's virginity was concealed. It is of this that Luke saith: And Jesus himself began to be about thirty years of age, being (as was supposed) the son of Joseph. However, Luke sheweth no hesitation in giving the name of parent, not to Mary only, but also to Joseph, when in another place he saith: And the child grew, and waxed strong in spirit, filled with wisdom: and the grace of God was upon him: Now his parents went every year to Jerusalem, at the Feast of Passover.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Joseph, thou Son of David, fear not to take unto thee Mary thy wife; for That Which is conceived in her is of the Holy Ghost and she shall bring forth a Son;
* And thou shalt call His Name Jesus. Alleluia.
℣. For He shall save His people from their sins.
℟. And thou shalt call His Name Jesus. Alleluia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.

Lectio 8
Sed, ne quisnam hic paréntes consanguíneos pótius Maríæ cum ipsa Matre ejus intelligéndos putet, quid ad illud respondébit quod ipse item Lucas supérius dixit, Et erant Pater ejus et Mater mirántes super his, quæ dicebántur de illo? Cum ígitur ipse narret, non ex concúbitu Joseph, sed ex María Vírgine natum Christum; unde eum patrem ejus appéllat, nisi quia et virum Maríæ recte intellígimus sine commixtióne carnis, ipsa copulatióne conjúgii; et ob hoc étiam Christi patrem multo conjúnctius, qui ex ejus cónjuge natus sit, quam si esset aliúnde adoptátus? Ac per hoc, si demonstráre áliquis posset Maríam ex David nullam consanguinitátis oríginem dúcere, sat erat secúndum istam ratiónem, accípere Christum Fílium David; qua ratióne étiam Joseph pater ejus appellátus est.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Surge, et áccipe Púerum et matrem ejus, et fuge in Ægýptum:
* Et esto ibi usque dum dicam tibi, allelúja.
℣. Ut adimplerétur quod dictum est a Dómino per Prophétam dicéntem: Ex Ægýpto vocávi Fílium meum.
℟. Et esto ibi usque dum dicam tibi, allelúja.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Et esto ibi usque dum dicam tibi, allelúja.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. God's most mighty strength alway be His people's staff and stay. Amen.

Leitura 8
But lest anyone should think that by the word Parents there is here to understood Mary and her forbears only, we must take into account what Luke recordeth earlier, And Joseph and his mother marvelled at those things which were spoken of him. Since, therefore, Luke witnesseth that Christ was born, not by the begetting of Joseph, but of the Virgin Mary, how can he call Joseph the father of Jesus, except in the sense that Joseph was a real husband to Mary by virtue of the true bond of marriage, saving only that there never was any carnal intercourse between them? And yet, on account of this bond of marriage, Joseph was the father of Jesus in a much closer sense (seeing that the Christ Child was born of his wife) than if Joseph had adopted Jesus from another family. Hence, also, if anyone could prove that Mary did not trace her origin from David, the same reasoning by which Joseph is called the father of Christ would be sufficient reason for giving Christ the name, Son of David.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Arise, and take the young Child, and His Mother, and flee into Egypt;
* And be thou there until I bring thee word. Alleluia.
℣. That it might be fulfilled which was spoken of the Lord by the Prophets, saying Out of Egypt have I called My Son.
℟. And be thou there until I bring thee word. Alleluia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. And be thou there until I bring thee word. Alleluia.
℣. Jube, domne, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 9
Lucas autem non ab inítio Evangélii sui, sed a baptísmo Christi generatiónes enárrat, nec descendéndo, sed ascendéndo, tamquam sacerdótem in expiándis peccátis magis assígnans; ubi eum vox de cælo declarávit, ubi testimónium Joánnes ipsi perhíbuit dicens: Ecce, qui tollit peccáta mundi. Ascendéndo autem transit Abraham et pérvenit ad Deum, cui mundáti et expiáti reconciliámur. Mérito et adoptiónis oríginem ipse suscépit, quia per adoptiónem effícimur fílii Dei, credéndo in Fílium Dei. Satis autem demonstrávit, non se ídeo dixísse. Joseph fílium Heli, quod de illo génitus, sed quod ab illo fúerat adoptátus; cum et ipsum Adam fílium Dei dixit, cum sit factus a Deo, sed per grátiam, quam póstea peccándo amísit, tamquam fílius in paradíso constitútus sit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:
Fit reverentia Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.
Pleni sunt cæli et terra * majestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ majestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.
Fit reverentia Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.
Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Judex créderis * esse ventúrus.
Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.
Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.
Fit reverentia, secundum consuetudinem Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.
Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 9
Luke giveth the genealogy, not at the beginning of his Gospel, but after the account of the Baptism of Christ. And he giveth it, not in the descending order, but in the ascending, more as if he were pointing to Christ as Priest, making atonement for sins. This was the occasion when the voice spake in testimony from heaven. And also at this time John himself gave testimony, saying: Behold the Lamb of God, which taketh away the sin of the world. By thus beginning with Jesus and tracing back, Luke passeth up through Abraham and eventually cometh to God, to whom we are reconciled after purification and atonement. Rightly then doth Luke give the origin by adoption, for through adoption and faith in the Son of God we become God's sons. In this fashion, Luke sheweth clearly enough why he nameth Joseph as the son of Heli; that is, not because Joseph was betotten by Heli, but because he was adopted by him. For Luke calleth Adam himself the son of God, and this because he was made by God, being set in the paradise of Eden as a son by virtue of the grace which afterwards he lost in sinning.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:
Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.
Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.
A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.
Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.
Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.
O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.
Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.
Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui ineffábili providéntia beátum Joseph sanctíssimæ Genitrícis tuæ sponsum elígere dignátus es: præsta, quǽsumus; ut quem protectórem venerámur in terris, intercessórem habére mereámur in cælis:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre, in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio do tempo}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
God, Who in thine unspeakable foreknowledge didst choose thy blessed servant Joseph to be the husband of thine Own most holy Mother; mercifully grant that now that he is in heaven with thee, we who on earth do reverence him for our Defender, may worthily be holpen by the succour of his prayers to thee on our behalf;
Ó Vós, que viveis e reinais com Deus Pai em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amém
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum quotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris: et ne nos indúcas in tentatiónem: sed líbera nos a malo. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amém.
Pai Nosso, que estais nos céus, santificado seja o vosso Nome, venha a nós o vosso Reino; seja feita a vossa vontade assim na terra como no Céu. O pão nosso de cada dia nos dai hoje; Perdoai-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores; e não nos deixeis cair em tentação; mas livrai-nos do mal. Amém.
Post Divinum officium

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help